Schoonhovenaar Hillebertus Hollart van Den Dool werd in 1823, veroordeeld tot 6 jaar tuchthuis, tot geseling, tepronkstelling op het schavot, eerloos verklaard en veroordeeld tot betaling van de kosten der procedure, terwijl zijn gouden werken geconfisqueerd werden. Dit alles voor het overzetten van “echte Waarborgs merken” uit oud werk in nieuwe door hem vervaardigde gouden boten. In 1827 werd hij na vier jaar uit de gevangenis ontslagen. Onder curatele ging hij weer werken als knecht bij zijn Schoonhovense collega Barthels.

Andere Schoonhovenaren hadden meer geluk. Van zowel Gijsbert Kapoen, zijn zoon Johannes Kapoen, de weduwe Hellegers als van Adriaan Verroen werden in 1832 knipbeugeltjes ontdekt waarvan de knipveertjes en knopjes na keuring vervangen waren door exemplaren van slecht gehalte. Het proces verbaal was echter zo ongelukkig opgesteld dat de zaak niet voor de rechter gebracht werd.

Mild was men in 1858 toen het werk van Schoonhovenaar Gilles Grevink in beslag genomen werd omdat op de aangemonteerde oren van zijn theepotten geen keurtekens aanwezig waren. Wegens zijn goede staat van dienst werd deze ‘belastingontduiking’ slechts bestraft met een boete van 15 gulden. Dat was overigens 15 weeklonen voor een zilversmidsknecht.