Restauratie van een tafelstuk

Vanaf de jaren dertig lakten sommige musea en particulieren hun zilveren objecten van top tot teen. Dat was handig omdat je het zilver dan niet hoefde te poetsen. Het kon namelijk niet in direct contact komen met de lucht eromheen. Ook dit tafelstuk werd gelakt. Dat werd waarschijnlijk gedaan toen het werd aangekocht als onderdeel van het voormalig museum over Van Kempen & Begeer.

In de loop der tijd raakte de lak beschadigd en werd het zilver niet optimaal beschermd. Het zilver kreeg een matte uitstraling en ging lijken op tin. Her en der ontstonden zwarte plekken. Dat was voor het Zilvermuseum aanleiding om de laklaag te laten verwijderen.

Om de laklaag te kunnen verwijderen onderzocht de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed de laklaag. Met behulp van een monster van de lak kwamen zij hier meer over te weten. Het tafelstuk bleek bedekt te zijn met een soort autolak. Na het onderzoek heeft restaurator Michiel Langeveld, een specialist op dit gebied, de laklaag voorzichtig verwijderd.

Inmiddels is de restauratie afgerond en is het tafelstuk weer in zijn oude glorie te bewonderen in het Zilvermuseum. Het verguldsel was lange tijd niet zichtbaar door de laklaag, maar straalt weer als vanouds. Ook het spel van mat en glanzend zilver is nu duidelijk zichtbaar.

Het tafelstuk staat tentoongesteld in het Kenniscentrum van het Nederlands Zilvermuseum.

Middenstuk/Pièce de milieu – 1875 – Gerardus Willem van Dokkum geproduceerd door J.M. van Kempen, Voorschoten. Zilver, goud (vergulding), kristal en hout – Objectnummer 13592 

De restauratie werd uitgevoerd met steun van Vereniging Rembrandt (mede dankzij haar VriendenLoterij Restauratiefonds)

Met dank aan: Michiel Langeveld MetaalRestauratie; Universiteit van Amsterdam Conservering en Restauratie Cultureel Erfgoed; Rijksmuseum Metaal, Conservation & Science; Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed; Titia Hooijkaas; Vrienden van het Zilvermuseum.